Ahmet Çelik - Bendeki Şair

Yürek kiri zift gibi, su sabunla aklanmaz
Sözüm Vatan olunca, kinayeden hazlanmaz
Şair çuvala benzer, içinde ok saklanmaz
Sever Anadoluyu, selâm durur Hilâle.

Gözü pek, imanı çok, merttir asla kül yutmaz
Ana misali sarar, kutsal bedeni satmaz
Şair okyanus gibi, hem derin hem pis tutmaz
Solan yıldıza ağlar, candan yanar Hilâle.

Asyadan avrupaya, fırtına olur eser
Aradığın bulmazsa, hep kendine küser
Şair kılıca benzer, vurduğu yeri keser
El alemden farklıdır, başka bakar Hilâle.

Her ilmeğe can koyar, halkı sevgiyle dokur
Kürkrerse bir gün eğer, kaynatır fokur fokur
Şair öğretmen gibi, hem okutur hem okur
Hayran ala yıldıza, tarih yazar Hilâle
Korkutamaz engeller, ilimsizlikten kaçar
Cehalet hastalıktır, herkes elinden naçar
Şair alime benzer, etrafa ışık saçar
Doğduğu günden beri, aşık olmuş Hilâle.

Çiğ olanı duvara, çivi diyerek çakar
İğrenir hainlikten, hepsini ipe takar
Şair ateşe benzer, kötülükleri yakar
Şakağına yaslanır, ağıt söyler Hilâle.

Duygusaldır gardaşlar, her şeyi önce sezer
Sevdalanır güzele, sevgisizlikten bezer
Şair Leylaya&Mecnuna benzer, dağ, tepe, çöller gezer
Gönül tapınağında, kurban olur Hilâle

Sevgimle büyüttüğüm, benim yürek kalemdir
Her toprakta karanfil, kokusu bin alemdir
Şair askere benzer, silahı bir kalemdir
Gelecek hayaliyle, öyle dalar Hilâle.