Ahmet Çelik - Ağlayamıyorum

Öyle derin ki yaram, ağlayamıyorum.
Adriyatik yastığım, Anadolu yatağım,
Ata yurdum, yorganım iken,
Yastık yırtık, yorgan; param parça!
Yatağıma saplanmışken hançer, Ağlayamıyorum.
Nedendir? Halâ ibret alamıyoruz geçmişten!
Hadi geçmiş gitmiş, bugün niye tarih?
Dünü, günü, yarını sorgulayamaz neden?
Dilimiz, dinimiz, başka başka olmuş.
Resimlerde tanışır, işaretle konuşuruz.!
Çok garip topluluklar olmuşuz neden?
Son ferdimize kadar, yastığımızı vermeyiz.
Hele yorganı yamarsak birgün elbet.
Sereceğiz tüm dünyaya. Biraz sabret.
Gülsün yüzü, artık ağlamasın bu Millet.