Kurbağa şarkı söylüyordu durmadan,
Ortalığı velveleye veriyordu.
Ormancı kesilmişti mahallenin başına,
Laf dinlemiyordu.
Bilgenin biri çıkageldi,
Çözerim ben bu işi dedi.
İndi gölün kenarına,
Yanaştı kurbağanın yanına,
Eğildi kulağına:
‘Bak', dedi,
‘Sesin çok güzel,
Mahalle hayran sana.
Bir gazel okur musun?Kurbağa şişindi iyicene,
Kibir etti,
Tuttu sanatçı kaprisi iyicene.
Döndü arkasını bilgeye,
Yüzdü gölün öbür kenarına gitti.
Mahalleli rahat etti.