Ahmet Altan Ekşioğlu - Kadehin Hikayesi

Ben bir rakı kadehiyim,
Güneş batınca,
Akşamcı eline alır beni,
Koyar usulca masaya.
Kırılırım ha!
Oturtur yanıma kardeşimi,
Bana rakı doldurur, ona su,
Babam rakı şişesi az ileride,
Yanında sürahi amcam.
Sevgiyla bakar bize akşamcı,
Şefkatle dokunur bedenimize.
Bir kuş yavrusu tutar gibi nazikçe, alır eline,
Önce beni, sonra sevgili kardeşimi
Götütür dudaklarına,
.İçtiğini değil, öptüğünü sanırım.
Allah ı var,
Hiç hoyrat davrandığını görmedim. Ne diyeyim, tuttuğu altın olsun,
Allah da razı olsun.

Bitince rakı,
Alır akşamcı eline ikimizi,
Götürür mutfağa,
Sımsıcak elleriyle, yıkar, ha yıkar,
Tertemiz yapar ikimizi.
İtinayla yerleştirir büfenin raflarına,
Diğer kardeşlerimizin yanına.
Yalnız anlamadığım birşey var:
Amcamı buzdolabına koyarken,
Babamı çöpe atar...
Nasıl başardığını bilmiyorum ama,
Bir sonraki akşama,
Yeni bir babayla çıkar karşıma.