Ürktüm içeri girince kapıdan,
Küf kokusu yaktı genzimi.
Yarı çökmüş bir tavan,
Tozlu koridorlar, yere düşmüş tablolar,
Kirli aynalar...
Gezdikçe arka odaları üzüldüm.
Yırtık perdeler, kırık dökük mobilyalar.
Ocakta kahve lekesi, ortada çöp tenekesi.
Gördüm.
Arka bahçe perişan,
Çimenler sarı, ağaçlar keldi.
İşte o an,
Oturup ağlayasım geldi.
Oysa ki evin ön yüzü ne kadar da güzeldi.