Ahmet Aksoy - Yine Kapıldım Kahrına

metinsiz bir kitabın
kabı gibi yaşamın
anahtarsız bir portenin
son notasıyım

beni iterken arka sıralara
içimde ne varsa,
satır satır götürdün
beni satır satır bölerek

kimsesiz yüreğim yetimhanesiz
bir mapushane soğuğunda çoktan kırılmış bir kalemin
birleşme umuduyla

hakkını kaybetmiş
tek canını da yitirmiş,
bir ateri oyununun
ne son ne de ilk kaybedeni

ama sen ne kadar da güzelsin
gidişin kalmış hatırımda
göz yaşlarım gözlerime dayanırken
yine kapıldım kahrına.