Ahmet Aksoy - Gidenin Ardından

teninde yılanın çizdiği kavis
ölü sesinde kızgın lain
bedbaht bir bedduadır şimdi iklim
zaman akar uzuvlarında sin

bitmez tayfundur gün
gece utanmaz gölge
düşer şehvetinde aklığın kir
deli gömlekleri giydirilmiş için

kat kat kıvrımlar gerilir
anlarsın gitti giden gün
ortasında kırıldığın kasnak
hissettiğin, hissettiğin kendi ölümün