Ahmet Aksoy - Geçmişten, Kopuk Yansımalar

I

ben bir hisarın soğuğunu bilirim
çünkü öfkelenince
taş taş kule kuleydi
yüreğin
yüzleşmekten korkan
utangaç meleğim

ki sen hep öfkeliydin
ve bitmiş olan herşey gibi
sevdamızda çok güzeldi
yalnız, tatlılığı kadar acıydı
işte bu yüzden hep öfkeliydin

tatmin olmakla tatminsizlik arasında
sıkışan yüreğin dayanmadı huzursuzluğa
çekildi uzaklara

II

bir zamanlar aşıktı
bir seveni bir sevildiği vardı
birlikteyken elinden geleni
verirdi aşkına

onca şey vermişti de
onca şey arasında
bir tek bir kaç kitabı vardı
ayrıldığı gün geri istediği

çünkü o kitapları verirken
ortak bir kitaplıktı hayali