XLVI
Gel kapında köle olmadan
Gel papatya kışa kalmadan
Gel canım, ruhuna laledan
Hikmetiyle lalezar olan
XLVII
Bir dal olsun eğilsin usum
Bir taş olsun devrilsin belim
Şu dünyada tek kalan ben olsa
Bir mum olsun yok olsun benim
XLVIII(Kadife Yemin)
Yakılmışlığın ince gizemi
Yıkılmışlığın düşteki yeri
İnsan yüreklerin kadife yemini
Kırılmazlığın uzdaki yeri
XLIX(Yersiz Umut)
Eriyen düşler mum gibi
Kırılan dişler cam gibi
Sağlamlığıyla övündüğümüz
Ölümün seyranlık yeri
L(Suskun Ölü)
Ben yazıma çoktan sevdalıyım
İsyanımı ilkden körlemişim
Ama tutsamda kendimi yiterek
Sus payımı çokdan harcamışım
Ahmet Aksoy