Kırmızı topraklar
Kazarken biz
Yeni umutlara
Belki bir balık
Takılmak üzeredir
Galata da bir oltaya
Ve zaman bize umut
Ona ölüm getirir
Ki adil olduğunu söyler
Zaman denen yosma
Yaşamak hep böyle değil midir
Hep bir göçebe martı gagasında
Ve düşmek binlerce yarayla
Göçün tam ortasında
Okyanusun tuzlu sularına.