Adnan Yeşiltaş - Son Teröristten Anne'ye

Aylar yıllar sonra kalem gene elimde
şiir yazmak istiyor elim
bu defa sana.Yılanlar gene belime dolandı Anne
dilim damağım birbirine dolandı,
Çatladı aynı yerden dibine kadar kurudum
Durduğum yer durmuyor, durduğu yerde
Boş kağıtlar birde yer çekiyor beni
Şiir değil sanki adres bırakır gibi anneye
Bırakılmış,
Kalmamış gibiyken aynada sana bakma,ne sızı anne
Ödüm kopuyor kendimi bırakırsam dağıtırsa diye
Senin toplamaya çırpındığını düşünmek ne sızı
Eskiden kolaydı senle barışmak yırtılan pantolon değil ki anne
Sırtımda bin kürek yarası sol yanım her yağmurla eriyen her rüzgarla
Dagılan en yaralı yanım en çok burdan akar kanım
düştüğün yer bu gidişle yer beni
Uyumadan uyumadan mutlak anne görmek isterim seni,
Biliyormusun
Gelmiyormusun demiyorum anne
Görmeni açıksası istemiyorum Son teröristin mayın dolu gözleri
Gözlerinle dağılır infilak eder çatlarsın yok edersin ikimizi
Bir dahaki sefere mutlaka ama mutlaka
Bir dahaki sefere
Yenilen doymazmışder gibisin duyuyorum
Hoşçakal anne ben uyuyorum
Benim için bir türkü bir ağıt yakarsın anne
Yakarsın dağı taşı yakarsın kendini
Yarım kalan dillerinde türküye dönüşür uzun havalı havarlı
Belki birkaç sene yaşarsın bu rezil pis şehirde
Söylersin uyumadan önce oğluna yaktığın,
Canına yaktığın türküyü söyler söyler yanarsın
Kanatırsın kanı kurumamış yaranı
Yırtarsın bütün çektiğn yoksullukları haykırırsın
Dağlar yıkılır sanarsın gücün bitince diz üstüne düşünce
Son gücünle tırnaklayıp yırtarsın anacığım yırtarsın dogrudan ne varsa
Bütün fukaralıkları temizlercesine kusar gibi susarsın
Birdahasına anacığım birdahasına
Mutlaka birdahasına.