Tuzlu yaş, kalbimdeki yarama yağmur oldu aktı.
Sabah oldu derken, tekrar güneşim doğudan battı.
Sevinçlerim meçhulde, meçhul süre tutsaktı.
Adnan beşerileri kafasına gereğinden fazla taktı.
Hayat önümdeki yolları daralttıkça daralttı.
Dert rüzgarları kalbimdeki çiçeklerimi sararttı.
İnsanlar azgınlığı arttırdı, bu benim gözlerimi kararttı.
Güneşin doğuşunu beklerken günüm dünümu arattı.
Ömür yolumdaki çukurlara yama oldu dualarım.
Kalbimin kırıklarinı sabır taşıyla alçılarım.
Az duam ve sabrımla devam eder sancılarım.
Mahsullerimin yarısını satıp, yarısını çuvallarım.
Bir gece baktım bedenime param parça olmuşum.
Kalpte dua varken akılda vesveseyle dolmuşum.
Ateşler içerisinde kalıp soğuktan donmuşum.
Bulutlardan baktığımı sanmış ben çoktan konmuşum.
Kelimeler karışık, akıl karışık, dünya karışık.
Karanlıkta gideceğimiz tek yol var oda ışık.
Biri aşık, biri şık, çoğumuzun derdi kaçık.
Yolumuzun sonu belli ya kapalı ya da açık.