Ne sırdaş, ne derttaş, nede bir yoldaşım var.
Bu boş yolları katetmek gelecek için hep zarar.
Doğru yolda durmam için aldım çok karar.
Kesin söylenen sözler sürekli birden cayar.
Kendimle anlaşamadığım için gözlerim dolar.
Belki gerek gönlüme aşk yada cebe birazcık dolar.
Herşeyi geçtimde huzur benden neden hep kaçar.
Aynada gördüm kendimi yüzüm hüzün saçar.
Ah bu uslanmaz nefsim belaya yolaçar.
O yollarda gül yok sadece dikenler çiçek açar.
Duraklarda suratıma gülen hayırsız halaycılar.
Elbet birgün biter bu yol, geçecek sancılar.