Annem hediye etmişti seni bana
Senin üstünde nice şiirler yazmıştım
Çayım gecikince hanıma da kızmıştım
Gurur duyardın benimle, hava atardın diğerlerine
95 kiloluk ' ö.ç.m ' yi taşıyorum diye
Şöyle bir gerineyim dedim
Uzattım ayaklarımı
Ellerimi ensemde birleştirdim
Ama vicdansız sandalye
Sen yok musun, sen?
Beni yerlerle birleştirdin
Sayende kalçamı tutarak yürüyorum
Aynada sanki Ada Vapuru'nu görüyorum
Sana da iyi oldu ama
İki ayağın birden kırıldı
Masadaki karpuzlar yerlere saçıldı
Belki Çağ-Ötem'in ahı öteledi
Ona da az takılmadım, konuştum ileri geri
Yoksa Tonbul'un ahı mı tuttu ne?
Az mı yazdım, tombulum tombulum, diye
Oğlum dedi, baba sandalye evde popüler oldu diye
Bedava verseler, plastik sandalye almam hediye'
' ö.ç.m '