Nurlardan daha aydın, saf sulardan durusun
Garip ümmetin Gül'ü, Rabbimizin Nur'usun
Ölüm seninle güzel, hayat seninle dolu
Seninle yaşantımız, ulvî mânâlar buldu
Karanlıklara nursun, aydınlatır durursun
Susuz çöllere yağmur, bir bereket olursun
Cennetleri muştular, senin güzel dillerin
Yedi renk gökkuşağı, senin güzel sözlerin
Ağuşuna sığınır, garip, mazlum ümmetin
Gölgendir, serinletir; merhametin, şefkâtin
Ellerin şefaate yönelir hep Rahman'a
Duaların ümmete, af için ol Sultan'a
Göz seni görmeyince gördüğünü anlar mı?
Vücuttaki zerreler, damar damar çatlar mı?
Hicranınla yanmakta, kor düşmüş gönlümüze
Hadislerin yıldızdır, can katar ömrümüze
Sen gideli kalplerin kanar her gün yarası
Gül yüzünü görmektir, ümmetinin duası
Nurunla aydınlanır, sırat-ı müstakimler
Ümmetine imrenir, göklerdeki melekler
Ufkumuzda kılavuz senin nurlu güneşin
Şu fâni ömrümüze mânâ verir hasretin
Cemâlini görünce erimez mi bakışlar?
Senin için hızlanır kalplerdeki atışlar