Ücra yerlerimden biri de güneş.
Bir adalar harisasında gördüm kalbimi;
akmıyordu -Allahım-, sadece tayf ve merdiven
yeterdi anlatmaya çıkacağımı
hayal gücümün dizgelerinden.
Karanlığa yürümüşüm: kuru kalabalığa,
ah yüzü sulara dönük zavallı durgun ben
ayak bile basmamışım henüz kalbimin adasına.
Adalara! umutsuz bir kuşatmada
yiğitlik sınamaya!
Güneş varıncaya hep düş!
Düşlerimiz olacak bize kumanya!