Adnan Durmaz - Vatansız

Onu tanıdım
herkesin bir
O
su vardır
saf gümüş olmalı teni
kırılır coşkunun omurgası
dehşetle tökezler kapaklanırsın
kahverengi denizler tükürür seni

bazan uzun gelir ömür
bazan bir arpa boyu
aşk aşınmış
öfke susmuş
özlersin ayrılıkları bile yağmalanmış bir ömürde
eskiyen ne
nedir yeni


acı denizlerden çok
sevinçse bir göz kırpımı
köksüz ağaçlar gibi
anlamsız bir yolculuk

anne
ne olursun ölme
büsbütün vatansız bırakma beni...