insanın vatanı insan bilmişiz
gayri uzaklıklar bağlamaz bizi
acı dedikleri gelir de gider
akışı durmayan sulara benzer
sevda dal dal uzar-yaprağı keder
acıya kök salan ağaca benzer
biz ayı suların yüzünde sevdik
gayri ateş bile dağlamaz bizi
zulüm gördük-ölüm gördük-kanadık
yaramızı yangınlarda sınadık
gül büyüttük hasretlerde
ayrılıkta fırınlandık
elsiz kolsuz kalmalara dayandık
umuttan gayrisi eğlemez bizi
yalnızlığı gül yatağa çevirdik
geceler sevdanın bağı kesildi
yağmurlar yağdırdık yüreğimizden
gözyaşlarımızı bulutlar sildi
ne para-ne servet-ne şan-ne şöhret
bir damla çoğaltmaz gülüşümüzü
zulme karşı çıkıp kelle koyanlar
yürekler dolusu vurulmuş yatar
kanadı buluta değen türküler
gelir de yüreğin dalına konar
zından tutsak etmez düşlerimizi
soytarı tarihler söylemez bizi
acımasız zaman bir bizden ürker
eskimez sevdalar ülkesindeniz
ayartmaz sunulan sahtekar düşler
sahte makamları teper geçeriz
yalnızlık verdiler sevda çoğalttık
zındanlarda bükülmeyen inattık
hayata dört elle sarılıp tattık
sevdadan gayrısı çağlamaz bizi
unut dillerini sevdaca söyle
beni yarana bas düş kat acıma
gel benim can suyum-hüzün güzelim
tül bulutlar senden gelir dağıma
bir saman çöpüyüm sen kehribarım
ayrı tutma senden şiir ülkemsen
kirpiği yıldızlım-deli rüzgarım
insanlık sevdasında yurtsuz ırmağım
yabanılım-bulutlarca dağlarca
bana ak ansızın-sana akayım
suyumuz tutuşsun buluşmamızda
gel ey zaman gözlüm-öteki yarım
sevdadan gayrisi eğlemez bizi