Adnan Durmaz - Mezra Şiirleri - 01 Gülüşün

ellerin kolların bağlı
göllerin çöle dönmüş
ödün ödün köle
öle öle...

yalnızlığın diken tarlası
gülüşün üşümüş ıssızlarda
mızrapsız bir saz
her sözcük dudağında
söylerken kanatır dilini
bakışın mızrak yanışı
gözlerin rezil-rüsva
gülüşün
kısrak nallarında
tank paletlerinde
insansız
bir mezra...