Adnan Durmaz - kumdan Evler -III-

hevesler
ki mutlak geçicidirler
gönlünü oyalar
yayılır kof bir ömrün sınırlarına
ulaşılmazlıkla büyürler
hevesler
neyi besler
insanlığın o büyük
o mutsuz bahçesinde
her aşk bir başka katılmak
yaşamın dokusuna
dönülmez akşamın ufkunda
aslolan
bir insanlık şarkısı mırıldanarak
katılmak ayın doğuşuna
hevesler cangılında
bütün vakitler geç
son bir faslı yok ömrün
yürek
insanlık ırmağının damarlarında akıyorsa
sultanlar ölürken anlar
göçer bütün saltanatlar
bir hiç bile değil toz olup uçtuğunda kof keyifler-sırça saraylar
kumdandır bütün evler
bütün hevesler yalan
hevesler
ömrümüzün sırtına vurulmuş eyer
ayırmak kendini başkalarından
seni yalnızlığa boğan .
yalan beklentiler
ki mutlak
geçicidirler
zındanlar kimin kanıyla
kimin canıyla savaşlar
onuruna tecavüz edilmiş sömürgeler
gerillalar
kula kulluk
ve yağma
umudu hapseden zındanlar yıkılmadan
kırılmaz zinciri aşkın
taş duvarlar sarar gülüşün bir yanını
dünya insanca olmadan
bütün evler kumdan olur
bütün hevesler yalan...