Adnan Durmaz - Karasevdam - Filistin'im - Kerbelam

I

Göğüse sığmayan yüreklerin
Yüreğe sığmayan sevdaların
Karasevdalı insanlarıyız
Ekmeği yaratmak kumdan
Ölümsüz destanlar büyütmek
kanla
Bize özgüdür
Kaç bin yıldır
Özgürlük kanadı yaralarımız
Türkülerimiz yalım yalım hasretti
Kana susamış yamyamlar geldi sonra
Vampirler- it sürüleri- ölüm simsarları
Katletmek için yaşama ilişkin ne varsa
Ayakları paletli azrailler geldi

II

Yekinip
Yürümek istedi
Zincire vurulmuş dağlar
Utandı çöl
Utandı gök
Yürümek istedi su...
Kundaklarında ölüleriyle
Yürümek istediler
Gidenlerin arkasından
Gayri bir daha ölmeyecekti kuşlar
Çiçekler açmayacaktı vahalarda
Kimseler bilmezdi bu suskunluğu
Ayrılığın böylesini kim yaşamıştı
O gök değildi bu gök
Bu ayaklar insan ayağı değildi
Ölüm parmaklıydı işte elleri
Kesindi
Sönmüştü dağlarda ateşler
İlkyaz gelmeyecekti onlar olmadan
Gelmesindi!

Dağlar
Göğsünden vurulup, düşenlerini
Duyulmamış ağıtlarla bastı bağrına
Ve onların türküsünü söyledi çöl rüzgarı
Yalnız onlar gül açtırırdı kumda
Sevemezdi böylesine hiç kimse anasını
Yürekleri özgürlüğe susuzluktan çatlak
Düştüler ey dost
Düş
tüler...

Türkülerini
Ağıtlarını
Namuslarını almış gidiyorlar
Gayri onlar için
Her yerdedir Filistin
Her yerde savaşmaya gidiyorlar gene
Dirilmeğe sürekli
Yeniden dirilmeğe...

III

Susan benim yellerimdir
Güllerimdir solan Kanarken ağıtlarda bir büyük destan
Çölün en büyük hasreti
Ben
im
dir Filistin' de

Anam kaldı o dağların ardında
Kucağımda can veren yavuklumun
Son sözleri ürperir
Silahımın söylediği ağıtta...
Bu kan
Bu dünyaya karşı inatla atan nabız
Benim(dir) Filistin' de

Hırsından çatlayan kalbim
Öylesine bükük omzumda
Dönüp bir yol
-Hoşcakal-diyemedim dağlarıma

Giden ayakyarım olsun
kalbim kalıyor
kanıyor
yanıyor
toprağımda
Hiç kimse anlamasa da
Bu anka yeniden dirilmesini bilir
Bombalar, mitralyözler bin kez parçalasa da...

IV

En eski zamanların yoksuluyum
Binlerce yıllık sevdamı gömdüm sana
Atalarım dağların ardında kaldı
Yüzlerinde çizgi çizgi hasret teriyle
O nazlı özgürlüğü yasayamadan
Yıkıntıları altında ülkemin

Ey kum!
Binlerce yıllık susuzluğunu
Irmak ırmak kanımla giderdim
Kardeşlerim senin için vuruldu
Vatanım
Sevdam
Umudum dedim sana
Vuruldukça hasretine
İçimde yeniden can oldu kinin
Gayri hiç bir gömüte sığmaz bedenim
Ey haklı direniş destanlarının yoldaşı
Ey Filistin!
Sevgilim!
Direnç kaynağım benim!

Sana dünyanın en sevdalı türkülerini
Ben yaktım!
Benim gibi sevemez vatanını kimseler
Bir yanım sende kaldı
Bir yanım sana giden yollarda
Karasevdam
Filistin' im
Kerbelâm
Neredesin sen!
Neredesin sen!
Neredesin! ...