Adnan Durmaz - Ey Yurtsuzluk Beni Tükür

gecede kanayan
ateşlerin közüyüm
gidenlerden
yüreğim yanar
düşlerim üşür

karanlıklarda kayan
göktaşının özüyüm
ey yurtsuzluk beni tükür

çok eski bir yitiğim
sahibini arayan
unutmuşum
kimim-neyim benliğim farır-yüreğim çürür

okyanusun dalgaları
kaç bin mil düş büyütür
coşar gelir-taşar gelir
soğuk kayayla öpüşür

göynük göynük bir korkum var
yoruldum-usandım gayrı
aşksız-yalnız ve yaralı
geldi de geçiyor ömür

diken sarmış yüreğimin dağını
hayat gönlüme gül düşür