Adil Oğuz - Deli Divane Olmuştum Sana

Ah be güzelim
Seni unutmak mümkünmü
Özlemek ölümden acı
Sensiz olmuyor bitanem
Geceler bitmiyor artık
Sabahlar olmuyor
Güneş doğmuyor gönlüme
Eskisi gibi olmuyor artık
Sönmüyor içimdeki volkan
Seni özlüyorum gülüm
Dayanamıyorum hasretine
Yanıyor içim sensiz gecelerde
Bazan atıyorum kendimi dışarı
Geziyorum sabahlaradek
Caddeleri sokakları Söndüremedim içimdeki volkanı
Hasretinden şu ömrümü eskittim
Yaşam ilkdefa zor geliyordu bana
İlk buluştuğumuz yere sordum
Beklediğin durağa hastaneye sordum
Ağladığın göz yaşlarının düştüğü her yere
Hala ıslak duran mendile sordum
Mektupları resimleri çıkardım yerinden
Onlara sordum ağlamak geldi içimden
Yokluğun hançer gibi saplanmıştı yüreğime
Aradım köyleri kentleri sordum insanlara
Haykırdım gecelere yıldızlara
Yanıyordu içim yanıyordu gülüm
Kerem gibi mecnun gibi
Deli divane olmuştum sana