Adem Gökçe - Kardelen

Soğukların ortasında kalan bir yetim,
kar kış kıyamet sana gelmek niyetim.
Bir rahmet tanesimi kesecek yollarımı,
kaybetmemek için geliyorum sana; umutlarımı.

Kirli şehrimizde senmisin bir beyaz olan,
yoksa bir kardelen tanesimi solan.
Kar yağıyor nur yüzüne doğru,
bu sahteliklerde bir senmisin doğru.

soğuk karanlıkta boynuma dolanan saç tellerin,
ne kadar soğuk,çok üşümüş ellerin.
Açma! çarpıyor ışığın silsilesi,
güneş açınca kaybolur beyaz'ın esareti.