Abidin Doğanay - Umut

Umut biter ise,yaşam boş gelir
Çağlayan su idim,göle döndüm ben
Bahçeydim bağ idim,herkesler bilir
Kurudu ne varsa,çöle döndüm ben

Bakıyorum kimi,koşar boş yere
Kiminin önünde,oluşmuş dere
Söylenirse yalan,göz göre göre
Acı esen poyraz,yele döndüm ben

İçimi çekerim,sabah kalkınca
Üzülürüm masum,göze bakınca
Birileri bizi,içten yakınca
Tufan olup akan,sele döndüm ben
Konuşmayı,biz suç bildik,her zaman
Acısı olmadan,yenirmi çaman
Eziyet etmeyin,bizlere aman
Susmadan söylenen,dile döndüm ben

Gülerim ne oldum,sanan insana
Kötülerin hepsi,gelir yan yana
İstemem menfaat,dokunman bana
Bozulmuş patika,yola döndüm ben

Doğanay uykuya,daldığın yeter
Dikenler içinde,gül yine biter
Kafese konulan,kuşlarda öter
Kırılmış tutmayan,kola döndüm ben