Abidin Doğanay - Söz Olur Birgün

Zalimin zulmüde,kendine kalmaz
Bakarsın dağılır,toz olur bir gün
Sanmayın doğru yol,ararsa bulmaz
Düşer bir tuzağa,koz olur bir gün

Ezenler ezilmiş,tarih yazıyor
Eceli gelenin,tümü azıyor
Düzenin çoğunu,bunlar bozuyor
Eriyip biterler,tuz olur bir gün

Emeksiz kazancın,değeri olmaz
Öyle darbe yerki,kimdendir bilmez Çoğunda iz kalır,ölümde silmez
Çıkarlar basına,poz olur bir gün

Acırım böylesi,insan haline
Yaşamak istemem,onun yerine
Hayatta dalmadım,fazla derine
Çünkü neticede,yoz olur bir gün

Doğanay'ım aza,kanaat ettim
Çakıllı yollardan,yürüdüm gittim
Çektiğim acıdan,tükendim bittim
Göçersem gurbete,söz olur bir gün