Abidin Doğanay - Gelemiyorum

Aklımın yüzünden,perişan oldum
Huzur ilacını,bulamıyorum
Hayatta her şeyin,tadını aldım
Mutluluk ne ise,bilemiyorum

Benimde bellidir,ömrümün günü
Bir yere gelince,unutma dünü
Dostuna dönüyor,insanın yönü
Düşmana bir türlü,gülemiyorum

Girince ağrılar,benim başıma
Dikenler batıyor sanki kaşıma Geliyorum artık,elli yaşıma
Geçmişi aklımdan,silemiyorum

Gülüşler yalancı,olmuş yüzlerde
İnsanlar değişik,gören gözlerde
Arsızlık olmuyor ,neden bizlerde
Kimselere minnet,dilemiyorum

Doğanay karışık,yollar içinde
Kararsız kalıyor,çoğu seçimde
Niyeti bellidir,doğru biçimde
Menzile bir türlü,gelemiyorum