Abidin Doğanay - Gel

Benliğimi bende bulamaz oldum
Bu yükü sırtımdan alacaksan gel
Taşmak üzereyim okadar doldum
Gönlümü feraha salacaksan gel.

Bir zaman dost olan çok oldu bana
Sorarsanız şimdi kalmadı ama
Bilmiyorum kime oldular yama
Adam gibi bir dost olacaksan gel.

Yürekten sevdim hep çıkar olmadan
Elimden geleni yaptım durmadan Çok şeye katlandım gönül kırmadan
İyiyi, kötüyü bileceksen gel.

Gönlümde çok boş yer seven insana
Kötüleri koymam ayırt bir yana
İster ise her şey desinler bana
Mutluluktan biraz vereceksen gel.

Doğanay'a bahar olmadı birgün
Laf sahibi olmuş bakarım el gün
Ne bugün güldüm ben,nede geçen gün
Maziyi hep baştan sileceksen gel.