Ağır geldi yüküm kervan taşımaz
İçimdeki dertler boşalmayınca
Güvenme kimseye sana acımaz
Kötü günler bitip aşılmayınca
Yorgun benim kafam vücudum ezgin
Bakın hele kimin her şeyi düzgün
Yaşayanlar bıkmış hayattan bezgin
Hayat durur işte koşulmayınca
Bir gün gelir elbet dolar zamanı
Bırakıp gidersin şöhreti şanı
Bilirmisin ömrün bittiği anı
Teselli ondandır düşünmeyince
Kış geçer yaz geçer mevsimler biter
Hoş olan gönüle bir ömür yeter
Bize hayat veren ocaklar tüter
Bilinmez kıymeti üşünmeyince
Doğanay kimedir sitemin nazın
Yalanı bilmezsin doğrudur sözün
Bir yeri görmüyor kör oldu gözün
Gönlün onda kaldı taşınmayınca.