Abidin Doğanay - Ben

Hoş olmadı gönlüm,hep buruk buruk
Kahkaha atarak,gülemedim ben
Heyecan kalmadı,hayatım duruk
Ne oldu sonradan,bilemedim ben

Mücadele eden,ömür uzarmış
Doğru yoldan çıkan,elbet azarmış
Derdini demeyen,tek tek yezarmış
Aklımda olanı,silemedim ben

Konuşmak istemem,küste değilim
Dürüstlükten yana,benim meyilim Onurla yaşadım,nasıl eğilim?
Namerde muhtaçlık,dilemedim ben

Gönlüm hoş olursa,yüzümde güler
İçimde bir ses var,neleri diler
Acıyı,nefreti,hepsini siler
Hayalden aslıma,gelemedim ben

Doğanay bulanık,sulara döndün
Bazen için yandı,bazende söndün
Demedin sırrını,içine gömdün
Çıbanın başını,delemedim ben.