Abdurrahim Karakoç - Hasan'a Mektup-II

Hasan'a Mektup-II
Göz değdi köyümün güzellerine,

ELİF, yadellere göçtü be Hasan

SEVGİ size ömür dört kulaç önce,

Ecel çorbasını içti be Hasan



ASALET babasız çocuk doğurdu;

Hazlı HÜRRİYET'i haydutlar vurdu

Viraneye döndü TÜRKHAN'ın yurdu,

Köyün tadı tuzu kaçtı be Hasan



ADALET felç oldu, yürür değnekle,

NEŞE ne haltetsin soğan ekmekle...

GÖNÜL delirdi de yol beklemekle,

İsyan bayrağını açtı be Hasan



SAADET'in adı HÜLYA'dır şimdi;

Hergün birimizi aldatır şimdi

UMUT'lar rüyada, faldadır şimdi

Unut, eski günler geçti be Hasan


FAZİLET'i gelin ettik gurbete,

Kimbilir... belki de gurbetten öte

Yağlı SERVET garaz eder ÜLFET'e

Ara yere nifak saçar be Hasan



ZEYNEP bize küskün, İFFET sürgünde;

Rezalet, felaket yağar her günde...

Yedi HASLET verem olur bir günde,

ÜLKÜ kötü yolu seçti be Hasan



Burada ne düğün ne BAYRAM kaldı...

En güzel UMUT'lar dalda ham kaldı!

Korku, hasret, isyan, keder, gam kaldı;

Binalar temelden uçtu be Hasan



İşte böyle... Malum ola halimiz;

Naçar böğrümüze düştü elimiz

Güven duyduğumuz her güzelimiz,

Bizlere bir kefen biçti be Hasan