Abdulsemet Telimen - Ahmet Kaya'nın Ardından

Adam gibi adamdı o & her haliyle
Haksızlığın karşısında durdu doğru bildikleriyle
Müziğin dehasıydı üzgün tarzdan - türküye
Elleri hünerliydi ve sımsıcaktı yüreği
Takınmaktan hiç yılmadı & o muhalif tavrını

Kaya gibi sertti yeri geldiğinde
Annelere nice şiirler - türküler yaktı
Yıkıldım ansızın çekip gidişiyle
Ahengini yitirdim müzik zevkimin
…

Böyle çekip gitmek var mıydı? Daha yapacak onca iş varken
Olmamalıydı ama 'olsun gözüm olsun” ardında bıraktığın koca bir hazine
Ve devrim türkülerin yürekli yoldaşlara hediyen olsun

Bir eserinde söylemiştin hani
'An gelir paldır küldür yıkılır bulutlar
Gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet & o eski heyecan ölür
Görünmez bir mezarlıktır zaman & şairler dolaşır saf saf
Tenhalarında şiir söyleyerek & kim duysa korkudan ölür
Tahrip gücü yüksek & saatli bir bombadır patlar
An gelir Atilla ilhan ölür.”
Ve saatli bomba patladı & paldır küldür yıkıldı bulutlar
Önce Ahmet Kaya & sonra da Atilla İlhan öldü

Günün her hangi bir deminde ya da bir gece yarısı ansızın
Varoşlarımda bir yangın kıvılcımı düştüğü yerde
Ansızın bir an gelir & işte o an Abdulsemet Telimen sizlere ömür

'Vakit tamam seni terk ediyorum bu incecik bir veda havasıdır
Parmak uçlarına değen sıcaklığım incinen bir hayatın yarasıdır”
Sen veda bile edemeden giderken incinen bir hayatın yarasını yaşadım
Hem de en acıyan yanımda & kana kana
'Kalacak tüm izlerin hayatımda gözümden bir damla yaş aktığında
Bir yer bulabilsem seni hatırlatmayacak kan tarlası gelincik şafağında”
Kaldı işte kalacak tüm izlerin hayatımızda
Hiç bir yer yok ki seni hatırlatmayacak…

'Ezdirmem sana kendimi gövdemi yakar giderim' demiştin ya
Aynen dediğin gibiydin kalıbımı basarım ki…
Onurlu bir dünya düşledin onurunla yaşadın payına düşeni
Hiç kimseye ezdirmedin kişiliğini
Ve alnında çok şık duruyordu o onurlu duruş
Hayatını yaktın belki de ezilenlere dair zaten kelle hep koltukta değil miydi?

Ağır bir bedeldi ödediğin onurlu yarınlar adına
Sadece kendi hayatın değildi nice anaların da yüreği yandı gidişinle
Ve artık kopardılar saçlarındaki yıldızları
Yasını tutuyor şimdi Cumartesi anneleri

Ölümün kucağında bile cesurdun
Çatal kaşık fırlatırken sana şarkıcı bozuntuları
Şimdi görüyor musun dostum ne adları kaldı & ne de sanları
Şişirilmiş birer balon gibi patladılar ve kayboldular
Sözüm ona bukalemun gibi renk değiştiren o şahsiyet fukarası & erkek bozuntuları
'Bir fidandım devrildim fırtınaydım duruldum
Yoruldum çok yoruldum
Siz benim neler çektiğimi nerden bileceksiniz”
Taş duvarlar yıktığımızı
Sol yanımızı boş bıraktığımızı bilemediler & nereden bilecekler ki?

Hayır, sen ölmedin & ölmeyeceksin… Çünkü gerçek sanatçılar ölmezler
Daha demin kulaklarımdaydı sesin en gür haliyle & en yaşayan haliyle
Boşuna mı demişler 'Büyük amaç uğruna ölmek sonsuza dek yaşamaktır' diye
Sende sonsuza dek yaşayacaksın üstat

Seni anlatacağım dilim döndükçe
Yazacağım kalemimin mürekkebi tükenmedikçe
Asil duruşunu & mağrur kişiliğini anlatacağım
Oğluma - kızıma anlatacağım
Anlatmakla kalmayacak & kuşaktan kuşağa aktarılmanı vasiyet edeceğim

Ve şimdi sen öte diyarda gerçek dostlarla birliktesin
Çocukluk arkadaşın Rıza & Nazlıcan & Bedirhan ve diğerleri
Diyarbekirli Bahtiyarda yanında biliyorum sende bahtiyarsın
Ve gururla bakıyorsun dünyaya

Ama inan Ahmo bıra şuna inan
Bir havin gecesi kadar sımsıcak duruyor hasrettin
Tam şuramda & an gibi
Ve sana özlemim dağlardan büyüktür

Bingöllü bir kardeşinim işte
Yüzünü göremediğin nice kardeşlerin gibi
Sen gideli bu diyardan şu kardeşin hiç ama hiç bahtiyar değil

Damdan düşer gibi bir sevdaya düştüm
Esmer bir kıza vuruldum 'arka mahallede”
Bir bilsen nasılda 'başım belada”
Fermanımı asmışlar sokak duvarlarına
Anlayacağın 'Fişlenmişim & üstelik adım eşkâlim bilinmekte ”
Ve şimdi 'Beni bir çocuk bile bulur”

'Seni anlatabilmek seni iyi çocuklara & kahramanlara
Seni anlatabilmek seni namussuza & halden bilmez yalana
Ard arda kaç zemheri kurt uyur & kuş uyur & zindan uyurdu
Dışarıda gürül gürül akan bir dünya bir ben uyumadım & kaç leylim bahar
Hasretinden prangalar eskittim.”
Ve kaç asır oldu sen gideli hasretinden prangalar eskittik
'Seni anlatabilsem seni… Yokluğun cehennemin öbür adıdır”

And olsun ki…
Ne Diyarbekir unutabilecek seni
Ne de Mezopotamya'nın esmer tenli çocukları

'Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor keşke olmasaydı
Olmasaydı bizim sonumuz böyle'

Yeri doldurulamayacak ender sanatçılarımızdan
Rahmetli Ahmet Kaya'nın anısına
Saygılarımla