Abdullah Melik Mısırlı - Seni Terkediyorum

Karanlık dehlizlerde dolaştırırdı beni yokluğun..
Sen oluncaya,
Seni buluncaya kadar sanki olmazdım bende..
İçime çekerdim o sevdiğim kokunu,
Şubatın keskin soğuk havasıyla,
Çiçekleri açtıran güneşiyle nisan'ın,
Eylülün ılık yağmurlarıyla çekerdim içime..
Senin kokunu.

Ne zaman sıkılsam,
Adresim sendin,
Bir sana anlatırdım efkarımı,hüzünlerimi..
Korkularımı,heyecanlarımı,
Sevdamı,ahhh..En çokta sevda mı..

Sen bende onulmaz yaralar açarken,
Ben sana daha sıkı sarılırdım.
Sen ömrümü soldururken bunca yıl
Ben tutkuyla bağlıydım sana.
Ve..
Senin haberin bile yoktu..

İlk tokatı senin yüzünden yemiştim babamdan,
Senin haberin bile yoktu..
Terketmedim seni..
Ben hep seninleydim
Çok istediğim için,
Sen hep benimleydin,
Ben istediğim için.
Çünkü sen..
Sahilden bakarken uzaktaki gemilere
Benle olmalıydın,
Büyük ada'ya giden vapurun güvertesinde,
Ben böylesine severken üşümeyi,
İçimi titreten rüzgarla
Benle olmalıydın.
Çimlerin üstünde,çamların altında,
Güneş doğarken ve batarken,
Mehtap ışıl ışılken sevdam kadar,
Şurda radyom çalarken,
Eski bir aşk şarkısını Sezen aksu'nun,
Yada eski resimlere bakarken ben,
Şu babamın 3 tekerlekli bisiklet üstündeki,
Siyah beyaz fotoğrafına..
Bir ucu yırtılmış ve solgun olan hani..
Gözlerinde yaş ama dudağında gülücük,
Daha beş yaşlarında,
Diyarbakır'da..
Benle olmalıydın ve
Hep benleydin..
İstemedim gitmeni,
Düşünmedim bile yokluğunu..

Sen.
Her gece benleydin,
Haberin bile yoktu,
Odamı,gecemi,ömrümü bölüştüğüm sen..
Sana dokunmadan,içime çekmeden seni,
Uyuyamazdım tek bir gece..
Ama...
Şimdi varlığın acıtıyor içimi,
Ellerim titremeden atmalıyım seni,
Denize,
Kimseler görmeden şu ıssız sahilde,
Ancak ölümün ve ebedi yokluğun
Kurtuluşum olacak.
Ve ancak bu şekilde yok edeceğim
Sana yeniden dönmem ihtimalini..

Elveda sigaram..