Abdullah Karabağ - Demokrat

Bugün
Günlerden cuma
Akşamüstü
Okulların paydos vakti

Kırkayak Parkı'nda
Çay bahçesinde
Kurulmuşum masama
Önümde tavla
Pullar yerli yerinde
Sağımda
Küllük ve sigaram
“Birinci”
Solumda
bir bardak çay
Memiş Usta'nın
Eline sağlık
demli

Yâr adına dünyam dilsiz
Kimse yok yanımda

Omuzda ceket
Sırtımda kolalı gömlek
Ağızda marlboro
Masanın altında bulmuşum
Tellendiriyorum
Lê
Hayalin yeter
Başım gene dumanlı
Dalgınım
Yüzüm caddeye doğru
Seni gözlüyorum
Liseden beri

Biliyorum
Görünmez
Belâsına öykünürüm

Sakın sormayın
Bu ne haldir
E ben
Demokratım ha

Bakadurur
bir tike cilve
uğruna
Lê
Sabır taşı değilim
Puldur zardır demem
Kendimle kapışırım

Gönül belâsıdır
serde erkeklik var
Eyvallah diyemem
Kahrına çay
Üstüne
Duman yollarım

Hâlâ yoksun
Avare gezer gözlerim
Cebime uzanır elim
Yumurta
eski püskü naylon pabuç parası
Anamın
‘kirli çıkını'
Gaz-tuz
Bana mı kalmış
es geçerim

El ederim garsona
Kaçak çay
kaldırmaz bu efkârı
Gelsin hünüsü karası
Doldur garibin bardağını
zuladan
Anam gelir aklıma
Ne kızarsın aney
Lê
Ben
Demokratım ha

Daha bu sabahtı
Zor kurtuldum
İhtiyarın elinden
Arakladım da geldim
Kafası sert mi sert
Ne halden anlar
Ne zamandan
N'olur babo
anla beni
Eli nasırlı
Gönlü bol
Üstelik emekçi
Hem de anlı şanlı

Nırç der
Lo
Ben
Sapına kadar
Demokratım ha

Çok havalıyım
Dostlar sofrasında
ve de dilbaz
Devrimden demokrasiden
Açıldı mı söz
Cilt cilt kitap sayar
Satır satır cımbızlarım
Küba'dan girer
Çin'den çıkarım
Düzen yıkar
düzen kurarım

Hele bir ortalık
Bulanmaya görsün
Candır
dosttur
demem
kaçarım
Ağam
Vallahi de ben
Demokratım ha!


Şarkım Karanfilde Kalsın