Abdullah Karabağ - Büyülüsün Sevgilim Büyülüsün

Çöz dedin saçlarımı, dökülsün omuzlarıma!
Sesini çaldım aynaya gülen dudaklarından
Kadın kokusunu, ten kokusunu aldım içime.
Çöz diyorsun çöz! Nasıl çözebilirim sevgilim
Aynada nefesini, aynadan bakışlarını, iç çekişlerini
Büyülüsün sevgilim büyülü…İçimde bir büyüsün.

Çöz dedin düğmelerimi, açılsın gül göğsüm!
Özlemini aldım sesinle, sürdüm dudaklarıma
Gözlerin çöl fırtınası, kumsuz boransız vuruyorsun.
Çöz diyorsun çöz! Nasıl çözebilirim sevgilim Gözlerindeki fırtına, içinden gözlerime vuruyor.
Büyülüsün sevgilim büyülü…İçimde bir büyüsün.

Hâlâ çöz diyorsun çöz kalbimdeki anıları!
Sesini aldım sesime, kattım nefesime
Bir şey var ki dedim sana, asla solmaz
Sen ve ben; resmin diliyle seslendim sana:
Büyülüsün sevgilim büyülü…İçimde bir büyüsün.


Tartıya Kalan Düşler