Abdullah Karabağ - Bu Yürek Aşılmaz Bu Beyin Satılmaz

Bugün 24 eylül 2006, pazar, saatim 18'dir.
Halkoylamasıyla bir ajan ve ihbarcılaştırma
yasası yürürlükten kaldırıldı.
Şiirimde mevzilenen felsefem benden önemli,
halkları severim, iradelerine saygı duyarım;
Yeni yasanın ne olduğu, uygulamaları ele
verecek, bekleyeceğiz, önyargısız iyimserim.

Siyasi nedenlerle memleketten ayrıldım,
Bu güzel ülkeye iltica etmek zorunda kaldım.
Orada maruz kaldığım üzre, farklı yöntemlerle
düşürülme, ihbarcılaştırma dayatılıyor;
bunları, memleketteyken de boşa çıkarmıştım.

İtham ediyorum: üst kurumlarla koordineli
bir biçimde, bir plan dahilinde çalışıyorlar.
Seevorstadt 71, villa stock 2, zimmer 5'te,
sıradan bir temizlik işçisi, yani proleterim.
Üst katta bir mutfak işçisi, aynı işyerinden,
ağır hapis yatmış adam öldürmekten.
Belki memleketinde mert birisi bilinirdi,
burada fena halde düşürülmüş, sicili kanlıdır.
İki dillidir; türkçe'siyle konsoloslukta,
ham almanca'sıyla da kanton güvenliğinde;
baba ve oğul, bir aile, acayip emekleniyorlar:
Alım-satım konusudur sınıf bilinçli işçiliğim!

Bel ağrılarım, yürüyen komplodan daha sinsi,
dinecekler; yüreği ve beyni zapt edilemeyenim,
Ve kadın kartıyla kiralanacak sağımdaki oda.
Gelenin dişilik denemeleri beş para etmeyince
diğer yemlik frau&kadın, fräulein&kız'larınki gibi;
Akıldan, fikirden raporlu kılınarak işten atılacak,
demek önemliymişim: sıradan bir temizlik işçisi!

Masadaki komplo devam ediyor dallanarak: Çağrılıyorum işyeri şefi tarafından güvenliğe;
birileri dövülmüş, memleketlimmiş, ifadeye!
Birileri telefon etmiş yıllar önce bir kentten,
yüreğini, beynini satmayan saf adam, ifadeye!
Yine bir Kürt tehdit edilmiş, yıllar önceymiş,
terki gelmiş ve dönmüş ülkesine, mahkemeye!
İddianame, yargılamalar, takipsizlik ve beraat...

Bir esnaf sakallı bulmuşum, kanton değiştirmişim.

Ve güvensiz güvenlik cezalandırıyor bir yazıyla:
Şöyle miydi (aşağıda açık kimliği belirtilen kişi...
“pas tranquille&sakin değil”, “dangereux&tehlikeli”
fişlenir-güvenlik güçleriyle işbirliğini kabul etmiyor-
O halde hastadır, “Kamuoyuna” isimli mektubuyla,
bir gazeteye faksladığı açıklaması tam bir çılgınlıktır;
“deli” ilan edilmesi kaçınılmazdır, mahkeme aklar
ama güvensiz güvenlik aklamaz) “sacrifié&kurban? ”

Camiliyim, kiliseliyim, havralıyım, cemeviliyim...
Solcudur, sağcıdır... her şeydedir: be hey, ozanım!
Ve komplo genişleyince yakın çevremi de kapsar;
basit, yoksul bir yaşama mahkûm ediliyorum.

Tarihi, bir şairin doğum tarihidir: 30 Mayıs 1994
ve “Kamuoyuna”nın son cümlelerini alıyorum:
Şahsıma yönelik bakış açınız-ihbarcılaştırıp
bir piyon gibi kullanmak- sürerse
kendimi yakacağım,
Yanan ben değil, ülke itibarınız olacaktır.

Yaşasın insanlık onuru!


Tartıya Kalan Düşler