Abdullah Kaptan - Yıkık

Yıkık

YıkıLdım, pasLı sözcükLerini sapLadığında en güzeL gecemde yıkıLdım! ...
yanıLmamıştım oysa sendin gerçek, seni bekLemiştim yıLLarca! ..
yıkıLdım, gözLerime baktığında farkettin sanmıştım beni anLamıştın, bu son vusLatta yıkıLdım! ..
GözLerin; içinde görmüştüm oysa bu kez çıpLaktı tenLerimiz ve içine girdikçe daha bir daraLıyordu vaktimiz çünkü yüz tutmuştun yoLa, hazırdı söyLeyecekLerin gecenin sonunda! ..
bana kaLan duymaktı kendi sesimden kahroLdum, yıkıLdım! ..
şimdi öyLe yıkık köhne bir benLiğim var ki arta kaLan sessizLiğinden, ben biLe nefret ettim bu akşam gözLerindeki benden! ..