Abdullah Kaptan - Sultanım

suLtanım

yaşayan bir öLüyken nefesin hayat verdi kurumuş dudakLarıma
ve gözLerimi açtım yeniden dünyaya gördüm gözLerini
gözLerime dürüstlüğü gösterdi ve varLığının bir hayaL perisinin
şimdi yanar içim gözLerinsiz
şimdi uzaktayım yüzüme eLLerime sürdüğün eLLerinin
ben şimdi senden uzaktayım ya huzura boğuLasın isterim
kimsesiz gibiyim ya buraLarda sensiz
sanki anam babam hiç oLmamış gibiyim ya
şimdi bir piç gibiyim ya öyLece ortada kaLakaLmış sensiz...
ama zaten hep isteyen bendim sevgiyLe sadakati birLeştiren huzurla aşkı sunan
hep bendim sana huzur dileyen mutLuLuk diLeyen
hiç bir şey bekLemeden bendim seni bekleyen
daha birLeşmemişken ayrıLıktan korkan bendim ya hani
en cesuru sendin bu aşkın umarsızca sarf eden sözLeri
harcayabilen bir aşkı canı sıkıLdıkça
oysa ben biriktirmiştim gözyaşLarımLa anıLarımızı
şimdi bana ben hakLıydım uyarmıştım seni oLmaz girme dünyama
çok uğraştım benden uzak durman için diyebiLdinya
ben sevdalı değiL de tutarsızca aşk sözLeriyLe gönüL aLan bi adam oLdumya
Huzur buL yeter suLtanım...