Abdullah Kaptan - Son Son! ...

Son Son! ...

el ele tutuşup gülüşmüştük yeniden
bir bahara yüz açmış çiçekler gibi mutluyduk nefes alırken bile akıldaydık...
biz yalandık...
gerçeği gizleyebilen yalanlardan yalancılardandık
sen gülüşlerinle olmayan sevgini,
ben sevgimle gideceğin korkusunu gizlerdim...
ikimizde yalanlarımıza öyle bir sarılırdıkkı
gören gerçek sanardı,
bazan biz bile inanırdık sen benim korkusuzluğuma bense senin sevgine...
ne tuhaf ne garip ne anlamsız anlardı o anlar
değilmi iki seven taklidini yapan insan birarada
biri seviyor öteki ona benzemeye çalışıyor...
biri unutuyor öteki unutulmak istemiyor...
tuhaf bir med cezirsin bana geliyorsun gülüyorsun yaklaşıyosun yakınlaşıyoruz...
tüm duygularımız kabarıyor herşeyimizi derin derin yaşıyoruz
farkında olmadan çalan telefonların sessizliği bozduğu anda...
bir vedayı bile haketmemiş gibi öylece çekip gidiyorsun
beni dibe derine gömüp sıradan bir aşk yaşamış gibi susmamı bekliyorsun belki
ancak içimden ettiğim dualar dilime yansıyan beddualardan ibaret
ne senin nede sesinin varlığı artık heyecanlandıramaz bu yureği...
bitti bitirdin onu öldürdün her defasında
bir hançer bir kılıç
bir başka birşey gibi sözlerinin hızarında böldün sen yüreğimi...
banada bırakmadın kendınde almadın
seni çok severdim ya sen anlayamadın
biliyormusun artık yoruldum
senden senın anlayamadıgın sevgıden
onu tasımaktan zarar gelmesın hep beyaz hep saf kalsın dıye sana olan hıslerım savaştım...
kendin bir avuç balçıkla kirlettin yeniden, tertemiz yaşattığım sevgini
sitemim sana değil inan kendime çocukluğuma gençliğime
varlığıma dünüme yarınıma bedel sanarak
hasretle acıyla yokluğunla beslediğim sevgimi
senin gibi değerden bi haber
vuslat nedir bilmez
bir hain
bir katil
bir yüzsüzün avcuna karşılıksız bıraktığımdan...
şimdi rahat uyu yatağında
aklına gelmesin her saate bakışında saat 8 ise son gidişin
ardından bakarken salladığın el ve yüzündeki o sahte sevgili gülücüğü...
dolan gözler benimdi nasılsa
biliyordum bu sondu vedaydı bunun adı ayrılıktı
her nekadar farklıda olsa araçlar
amaç aynıydı seni benden götürüyordu
ve akılda kalıyordu son öpücük son bakış son son...