Abdullah Kaptan - Mecburen Hasret

Mecburen hasret

tadı dudağımda kaldı öpüşünün
ıslaktı ki
ruhumun teri gibiydi o an dudaklarıma bıraktıgın hasret
kor bir ateş düşmüştü yüüreğime
mecburdum ve gidiyordum istemeden
istendiğim yerden çok uzaklara
yerimdi yanın sıla oldun gurbet oldun
koca bir sevda oldun içimde hergün tutam tutam büyüyen
korkuyordum titriyordum sensizlikten
evimdi yanın ve ruhumdu bukez ağlayan
bu zamansız bu mecburi hasretten