kimsesiz aŞk
kimsesiz bir aşk kaLdı avcumda eşi yok aşı yok....
aç susuz tüm hisLerim
gözLeri eLmas oLmadan zümrüde kömür der bu yürek
içimde bir haL neşeden uzak...
senden bihaber hayat yok sanki, umut yok...
kar beyazı dünyamda bende eksik bir renksin artık..
sebep yok bu renksiz tabLoda yaşamaya...
ama doğanın fırçasını eLinde tutana sormaLı
beyazı siyaha boyayıp yeşiLden kahveden ayıran sebebi...