Abdullah Kaptan - İçimdeki Fırtına

İçimdeki fırtına

yeniden doğdum sanki ellerine hasret tenime bir dokunuşu beklerken sesin incecik bi telden kulaklarıma geldiğinde...
sevgilim değildin beni yalnız bırakandın ama hala sevdiğimdin
nasıl olurda beni bu kadar çabuk ve kolay alt üst edebiliyorsun anlayamıyorum kendimi
bigün bile seni aldatmadım gerçi hiç denemedim çünkü kendime ihanet edemem ben
böyle büyük sevdayı ayaklar altına alamam
ellerin ellerimde düşlüyorum uzanan sahilleri ve ay dolunayken yıldızlara bizi izlerken öpüşmeyi tekrardan seni nefes nefes solumayı
özlediğimi farkettim bu sabah aradığında konuşurken duraksadım bir süre o kadife sesinin çınlattığı kulaklarım anlattı bana
içimdeki fırtına dinmemiş meğer bu ayrılıkta...