Abdullah Kaptan - Hoşçakal

HoşçakaL

Son bir başlangıç yap kendine ben ayrılırken hayattan mutlu ol gülümse hep
bir ayrılık şiiri bul oku kendine benim sesimden…
Bir umuda açılan yelkenlerimi senin sevgini haykırarak şişirdim kocaman yollar aldım
ama senin için bir ifadesi yok artık benim estirdiğim rüzgârın.
Ben gidiyorum buralarda seninle yaşayamam artık hiçbir ortak hayalimiz kalmamış…
Aslında ufacık bir umudu yeşerten sendin sebebi sensin bu halimin böylesi kendimi yok edişimin suçlusu sensin.
Hiç gülmek istemedim mi sanıyorsun?
Hiç denemedim mi seni unutmayı sensiz yaşamayı kabullenmeyi ve bu inanılası gelmeyen akıl almaz sevgiyi sonlandırmayı? ..
Geride birkaç insan bırakıyorum arkamdan ağlayacak, bu gidişime anlam veremeyip sebep arayacak…
Ben bu kadar severken böyle bitmesini istemezdim öylece çekip gitmeni,
bana kal demeni beklerken nefretini öğrenmeyi ve benim saplantılı olduğuma inanman acı ama gerçek
yani sebeplerim var bu gidiş kolay olmayacak senden ayrılmak kokundan uzak yaşamak
yapılası bir şey için caydırıcı değil senden özür diliyorum yaşattığım ve mutlu olduğunu bildiğim hissettiğim günler için affet beni …
Hoşçakal sevgilim hoşça kal içim üşürken sevginin sıcaklığı hala bağrımı yakmakta
yalnız bu sıcaklıkta senin istediğin gibi üşüyecek benimle birlikte…
Bu gece yıldızıma iyi bak sevgilim sana son kez parlayacak göz kırpıp sana kaybolacak gözden…