Harcanan gece
bir kurtuluştum senin için öyle sanarak sarıldın bana...
o yaşadığın feci girdapta acılarla ezilirken bir tutam sevgiyi kollarımda buldun
bir yanın eksikti hep ben karşına çıkana kadar eksik yanınsa sevilen gerçekten sevilen kadındı...
hayatın o kadar anlamsızdı ki bi mana ararken bile şüphe duyuyordun kendinden acaba bumuydu diye,,,
sen asla emin olamadın kendinden hayatın öylesine birbirine girmişti ki
kendini boşlukta dipsiz bir kuyuda görmeye başlamıştın
tam o karanlıktan ürpermeye başlamışken ben uzattım ellerimi sana
o soğuk dipsiz kuyudan karanlıktan güneşe ışığa sıcacık sevgime doğru çektim seni...
bana öyle sarıldın ki hiç bitmeyecek sandım o anlar
ben o gözlerindeki parıltıyı seninde beni sevmene bağlamıştım.
sana bakınca terleyen ellerimi tutarken benimdin sanmıştım,
sana söylediğim her şarkıya eşlik ederken haykırırcasına içinden gitmeyeceksin sanmıştım,,
dudaklarındaki o ıslaklığı ilk hissettiğimde sende titredin benim gibi dakikalarca,,,
hiç ummadığım anlarda çıka geldin yanıma ve ilk gün gibi sarıldın her seferinde...
sanki birbirimiz için yaratılmıştı bedenlerimiz
biz ruhumuzla bulutlarda öpüşürken herkes ufacık görünüyordu gözlerimize,,
tümseklerde duran arabalara, bekçinin o gecenin tüm yıldızlarını aşağıya indirircesine öttürdüğü düdüğe,
yoldan bizi farketmeden geçen zibidilere aldırmadan harcadık geceyi seninle beraber...