Abdullah Kaptan - Gel Gitme Kadın

geL gitme kadın

bir ut sesiyLe başLadı hüznümden döküLen yaşLar...
canım sıkkın içimde durağan bir acı var
ve bir çığLık ki taa derinden; sen! ...
geL geL geL gitme kadın...
ruhumu hicranından yakma, inlerken adını
ömrümün en yeşil vadiLeri en coşkun nehirLeri..
gitme ve bırakma bunca acı ve gözyaşını sindirmişken yürekLere
biz ki döküLen gözyaşLarının sahipLerinden geçtik
biz için çektik onca çiLeyi savaştık eLLerLe
seviştik ruhumuzLa öpüştük dudakLarLa
sevdim seni kadın
seviyorum seni tüm ruhumu saran sıcakLığını
geL geL geL gitme kadın...
ruhumu öksüz bırakma yaşayamam oLmadan aşkın...