Abdullah Kaptan - Ceket

Ceket

açıp dolabımı dün gece, bana aLdığın cekete dokundum!
parmakLarının izi vardı düğmeLerinde, iLikLediğimde saran beni sendin sanki...
kokunu duydum bir an, bir anda kararıverdi gözLerim
yanımdaydın sevgiLim...
okşayıp yanağımı yine sevdiğini söyLedin
istemedim hiç uyanmayı rüyasından hasretinin
giderken etmediğin vedayı biLe unutmuştum o an!
yanımdaydın sevgiLim, yanımda...
eL gibi yakındın bana, dudakLarımda
sus diyordun sus, konuşma! ses çıkarma bu ayrıLığa..
kan ağLasın için ama sus!
sus ki duymasın kimse; seni haLa sevdiğimi! ..
özLedim sevgiLim, dün akşam en çok seni..
en çok güLüşünü özLedim sevgiLim en çok gözLerinin hemde!
duyamadığım sesin de acıtmıyor değiL hani,
ama en çok bizi özLedim sevdiğim, eskisi gibi bizi...
hani kimse karıştıramazken akLımızı,
kimse görmemize engel değiLken sevgimizi..
en çok bizi özLedim suLtanım, en çok paşam deyişini! ..

Abdullah Kaptan