Abdullah Gençay - Hüzünlü Bayram

Hüzünlü Bayram

Soy ağacımın ana dalları
Kırılıp düşüyor toprağa birer birer
Küçük dalların, boynu bükük
Hüzün girdi yine bayrama

Yüreğim buruk darmadağın
Haziranda sel girmiş tarla sanki
Giden benim canım, kanım
Hüzün girdi yine bayrama
Emanet bedeni bıraktı toprağa
Hesap günü açılmak üzere
Onlarca torun bıraktı, soy ağacına
Hüzün girdi yine bayrama

Hacı dayım, ağam benim
Sinirli, ters görünen ama mangal yüreklim
Son kez ellerini öperim
Rabbine kavuştun, bayramın mübarek olsun
Bizde ise hüzün bıraktın, Allah rahmet etsin.