Meğer zormuş
meğer zormuş
bedirde olsaydım şehit düşerdim
nefsini yenmek ne zormuş meğer
içkiyi şarabı nehre dökerdim
kendini yenmek ne zormuş meğer
salınır günaha bir yılan gibi
açılan bacağa bir sırtlan gibi
gözler çeker bir yalan gibi
nefsini yenmek ne zormuş meğer
bal şerbeti varken içkiyi çeker
yemeğe tuz diye şarabı döker
eğer yakalarsa dişini söker
kendini yenmek ne zormuş meğer
cihad söylense hemen gidersin
denizde boğulsa hemen yüzersin
tek kalınca nefsinle hemen düşersin
benliği yenmek ne zormuş meğer
nefsimi bir bulsam hemen atardım
benliği bir bulsam hemen boğardım
arınmak için kendimi dağa salardım
bir bakışa direnmek ne zormuş meğer
kafiri görseydim hemen tanırdım
münafığı bulsam keser atardım
şeytan gelince de kapı açardım
nefsine hükmetmek ne zormuş meğer
tanrım beni böyle imtihan etme
sabrımı deneyip bir daha gütme
tevbe edince bir daha bırakma
allaha adanmak ne zormuş meğer