Abdullah Ercan - ''' G İ T T İ N '''

''' G i T T i N '''


Gündüzlerimi çaldın benden
Gönlümü geceler boyu,beden harabesinde
Umut dallarına dünek
Divane baykuş ettin
Gittin...



Bak gökler sevinçli
Göçmen kuşlar geldi
Cemre düştü,bahar geldi mevsime
Sen benimle,toprağı sevindirdin
Gittin...



Nedir ki; ömür dediğin,bir nefeslik avuntu
Mahzun biten şarkıdır,dillerde gece
Bitmeyen sevdâmın sesi
Kulağımdaki hüzzam uğultu
Namlusunu dayayıp beynime,kalemimin hece hece
Vur ettin
Gittin...



Seninle sevdim bu şehri
Mevsimleri seninle sevdim
Kendimi
İnsanları
Toprağı,yağmuru,güneşi
Seninle sevdim
Sen beni öz yurdum da garip ettin
Gittin...



Güneş gitti,bahar gitti gönülden
Aşkın gitmedi
Tatil bitti,hafta bitti takvimden
Hüzün bitmedi
Vuslat arefesiydi,yollarda özlemin
Beni kendine müebbet tatil ettin
Gittin...


Nisan yağmuru indi,buluttan göze
Gözden akan,yürekte benzedi köze
Köz elimde kalemim,şiirden söze
Sevdâmı hüzünlere yaz ettin
Gittin...



Gözlerim seni görür dağlarda
Ellerini ellerime verir
Şiirim seni yazar senden yoksul yüreğim
Harçlıksız çocuk kadar fakir
Perişan ettin
Gittin...



Aşkı şiir uğruna mı katlettin
Yoksa, bir küçük hevesmiydi sevgin
Hüzünlü bekleyiş artık,bende gün
Selamı sabahı yok ettin
Gittin...



Güz mevsimi bıraktı sabahlardan
Toprağa düşen,serin çiğ bakışın
Geceler boyu dinmez hıçkırıktan
Gözyaşıma bulaştı ya gözyaşın
Gözlerime yaşları eş ettin
Gittin...



Yokluğun ölümcül devâsâ dertten
Gönlümün omzunda,taşınmaz yükmüş
Adını koymadan,başlayıp biten
Bin nasihatten bir sevdâ öğütmüş
Kalbimi sevdâna düş ettin
Gittin...



Bu sevdâ bende bitmedi,bitmeyecek
Ekmeğim,aşım,gönül savaşım dinmedin
Çanakkalemiydin ki; geçilmeyecek
Vurdun cânevimden,yerle bir ettin
Gittin... Gittin...