Abdullah Çağrı Elgün - Hey, Erciyes

Hey, Erciyes

HEY, ERCİYES!

Hey Erciyes, başın neden dumanlı?
Ali Dağı derler, şöhretli, namlı,
Hisarcık, Talas'ın villalı, damlı.
Derdi çok, gamı çok, mağrur Erciyes.
Başı her zaman kar, duman Erciyes.

Saçında kıların, beyaz bürümüş,
Akan suyun Çaybağlara yürümüş,
Beyaz karın Ağustoslar kürümüş,
Gam kervanı rüzgarlara yüklerim,
Dost yüzleri doruğunda beklerim.

Yaylana çıkanlar seni bilirler,
Cümle halkın eteğine gelirler, Bozkurtların doruğunda ulurlar,
Sen gibi güzel dağ, var mı Erciyes?
Sana da bu yerler, dar mı Erciyes?

Nice uygarlıklar sende kurulmuş,
Boyuna bosuna çok bey vurulmuş,
Seni görmek için çadır kurulmuş.
Gizle güzelliğin, bürün Erciyes,
Gizli gizli, bana görün Erciyes

Çağrı der. 'Güzellik, sade sende var,
Sürmeli kaşların,yüzde ben de var.
Boyun, posun, edân bilmem kimde var? ”
Al yeşil süslenip beslen, Erciyes,
Ali dağ, Talas'a yaslan Erciyes.
Ankara, 4 Mayıs 2012

Abdullah Çağrı Elgün